"Biz hakemler çok yalnızız. Ama bu saatten sonra bu durumdan sonra yalnız olmayacağımızı, olunmayacağını düşünüyorum. Çünkü bu durumun artık olumlu olacağını düşünüyorum. Yalnızlık; bireysellikten ötedir aslında. Biz bireysel gibi gideriz. Herkes dost gibi, arkadaş gibi, destekçiniz gibi görünür ama maalesef bir karardan sonra sanki dünya değişir. Değiştiği zaman zaten insanların yüzünü görürsünüz. Burada önemli olan verdiğimiz-vermediğimiz, yendi-yenmedi, oldu-olmadı, rengi, osu-busu değildir. Biz bütün hakem arkadaşlarla birlikte o zamana kadar aslında ailesel olarak birçok şeyden ödün vererek geldik. Biz tanınmıyoruz, bilinmiyoruz. En büyük yalnızlığımız da bu. Biz sadece formayı giyip, sahaya çıkıp evet bu sarı kart, bu penaltıydı, doğruydu, yanlıştı değiliz.
Biz bir babayız, abiyiz, kardeşiz, evladız. Aslında bunun bilinmesi gerekiyor. Bu sürece kadar bu insanların nasıl geldiğini, nerelerde okuduğunu, nasıl hedeflerle geldiğini, neden geldiğini, ne yaptığını kimse bilmiyor."
Yorumları okumak veya yazmak için üye girişi yapmanız gerekmektedir.